Het zingend-bidden van de getijden (ochtend, middag en avondgebed) met de psalmvertaling van Ida Gerhardt en Marie H. van der Zeyde is me lief geworden en hoewel het getijdenboek (brevier) een andere vertaling van de psalmen kent, spoken de teksten zoals we ze dag in dag uit gezongen hebben door m'n hoofd of zing ik er een aan het einde van de stille aanbidding op vrijdagavond. Ook het zoeken naar balans in werk en bidden; het ora et labora spreekt me erg aan en niet te vergeten het gevoel voor de schoonheid. Schoonheid in de natuur, in mensen om je heen, in de samenleving, in het samen leven, in de kunst, de muziek en bovenal in de liturgie van de getijden en de sacramenten. Beetje 'Benedictijns' geschoeid dus en in De Goorn daarnaast ook nog geïnspireerd door de Dominicaanse geest die daar nog altijd bij veel van de vrijwilligers vooral de kernvrijwilligers / pastoraatgroep - parochieraad - bestaat. Een wonderlijke combinatie!! Mocht u eens willen proeven van het leven in het Liobaklooster ga er eens opzoek, vooral als straks de 'lockdown' wat minder 'lockerig' wordt... Al vast wat snuffelen: www.liobaklooster.nl En als u denkt, 'och een klooster, 't zal wel met oudere mensen zijn - dan denkt u mis... Ja er zijn een paar ouderen maar ook een heel stel jongere monialen/monniken. Ze zijn niet met velen, de communauteit telt 10 leden en er is een groep Oblaten, vrouwen en mannen die verbonden zijn met dit klooster maar leven in de wereld... In het geheel een behoorlijke groep met veerkracht en toekomst! Zo nu m'n verhaal afronden het is zo 'kerktijd'. Om 11:30 uur zingen we de gebedstijd van de middag en vieren daarna Eucharistie.
Hartelijke groeten, pastor Nico